Vanaf “Rocca di Sotto” slingert de weg omhoog, door het oeroude beukenbos, steeds dieper het Nationaal Park de Gran Sasso in. Het voelt als op weg naar het eind van de wereld en slechts sporadisch kom je een andere toerist tegen die ook op zoek is naar rust en onbezorgd genieten.
Na 36 kilometer slingerend bergopwaarts verschijnt als uit het niets de prachtige en imposante hoogvlakte de “Campo Imperatore”. Lees verder…
Blog
Abruzzo
Deze nog vrijwel onontdekte regio is begrensd door het ruwe berggebied van de Apenijnen en de goudgele stranden, afgewisseld met enorme rotsen en kleine baaien aan de Adriatische kust. In Abruzzo vind je nog eeuwenoude dorpjes, zoals Santo Stefano di Sessanio en Castel del Monte, die tegen de bergen aangeplakt lijken. De steden waaronder de hoofdstad L’Aquilla, Sulmona, Teramo en Chieti zijn absolute aanraders. Smalle kronkelende straatjes brengen je van de ene naar de andere verrassing: verscholen hofjes met fonteinen en imposante gebouwen met prachtige tuinen.
Ambachten en oeroude gerechten
Op veel plekken worden nog oude ambachten uitgeoefend, zoals rieten manden maken van wilgentakken, het keramiek maken in Castelli, het ijzer smeden in Giardiagrele. Het dorp Navelli staat bekend om het saffraan dat in oktober geoogst wordt. Dit is een zeer intensief karwei, waar het hele dorp inclusief de omgeving zich in deze maand mee bezig houdt.
Het dagelijkse leven van de inwoners worden dan ook bepaald door activiteiten zoals veeteelt, akkerbouw, en het maken van olijfolie en “la chitarra” pasta. Deze pasta heeft haar naam te danken aan een soort rechthoekige gitaar waar het deeg met een deegroller doorheen geschoven wordt. Met weinig ingrediënten worden in Abruzzo de smakelijkste gerechten tevoorschijn getoverd en uiteraard gaat dit dan gepaard met een heerlijk glas Montepulciano wijn.
Campo Imperatore
De Gran Sasso is één van de drie hooggebergten van Abruzzo. Hier ligt de grootste hoogvlakte van Europa, die de “Campo Imperatore” wordt genoemd. Deze hoogvlakte wordt ‘omarmd’ door witte rotsen en is in het voorjaar bezaaid met allerlei zeldzame wilde bloemen. Grote witte koeien, wilde paarden en schaapherders met hun kudde kom je hier onderweg regelmatig tegen. Door de speciale vegetatie is de “pecorino”-schapenkaas uit dit gebied in heel Italië, maar ook ver daarbuiten, beroemd.
Kastelen
Er zijn nog veel Romeinse overblijfselen, oude kastelen en abdijen te vinden. Een voorbeeld hiervan is de “Rocca Calascio”, die zich diep in het Hooggebergte van de Gran Sasso bevindt. Het is ook nog het hoogst gelegen kasteel van Italië.
Costa dei Trabocchi
Degene die wil genieten van zon, zee en strand komt in Abruzzo zeker ook aan zijn trekken. Afgewisseld met zand- en kiezelstranden ligt ten zuiden van Pescara de “Costa dei Trabocchi”. Deze “Costa dei Trabocchi’ wordt zo genoemd vanwege de vele Trabocchi. Dit zijn houten vissershutjes die in de zee op palen staan. Veel van deze hutjes zijn omgetoverd tot restaurantjes, waar de echte visliefhebber aan z’n trekken komt. Een uniek stukje Mediterrane beleving.
Droomhuis gezocht?
Tijdens onze reizen door Abruzzo veroverden heel veel plekjes mijn hart. Wij werden verliefd op de authentieke bergdorpjes waar je midden tussen de schapen of koeien terecht kan komen. Wij houden van het basic leven op Rocca di Sotto en genieten van idyllische strandjes, waar je heen gaat voor een zonovergoten vrije dag aan zee in de Mediterranée. En nu hebben wij zo’n knus en rustiek plekje gevonden dicht bij de kust, bovenop een prachtige heuvel vlakbij Rocca di Sotto. “Casa Gufo” is vanaf ook voor jou beschikbaar. Kijk hier voor meer info.
Verborgen trekkershutje op Rocca di Sotto
Na een heerlijke winter zonder heftige weersuitspattingen zijn wij op zoek gegaan naar iets wat wij op Rocca di Sotto nog niet konden bieden. En omdat wij al jaren glunderen als wij een klein houten hutje of pipowagen voorbij zien komen, besluiten wij om zelf een hutje op wielen te bouwen. Dus er is een mooie boerenkar op de kop getikt en uit Tsjechië hebben we stoer hout laten komen.
Charmant hutje
Voordat er nog maar één balk in de grond is geslagen, is het hutje al in juni gehuurd door gast T. Prachtig dat iemand er vooraf alle vertrouwen in heeft dat het vast wel iets moois zal worden. En voor ons is een beetje druk soms wel handig, want nu moeten we wel flink aan de slag om het op tijd af te krijgen voor onze eerste gasten. Vanaf vroeg in de ochtend zijn wij in de weer en is Jan aan het graven, zagen of timmeren en ben ik met de kwast in de weer om honderden planken te voorzien van een laagje beits.
Langzaamaan verschijnt er een charmant hutje tussen het groen. ‘t Klinkt misschien gek, maar na een lange dag klussen zoeken wij voor het aperitief het liefst het allermooiste plekje die wij hebben op Rocca op. Dit hebben we nu gevonden op de veranda van het verborgen trekkershutje.
In de schemering hebben wij al een hert voorbij zien springen en terwijl wij gezellig en veilig op hoogte op de veranda zaten te genieten, hoorden wij onder ons het geknor van een groep wilde zwijnen, echt fantastisch!
Zolang er geklust wordt zijn vooral wij hier ’s avonds nog aan het genieten, maar vanaf juni dragen wij het stokje graag over aan de eerste ‘trekkershut-bewoners’ op de natuur camping van Rocca di Sotto. Tot die tijd hebben we natuurlijk ook onze blokhut!
Het gaat niet om de weg, maar om de bestemming!
Jaren geleden, nadat we al 80 huizen bezocht hadden voor het opzetten van ONZE camping, ontdekten wij het terrein Rocca di Sotto met het boerderijtje en 10 ha land waar het bord ‘vendesi’ (te koop) bij stond. Met ons campertje reden we over een glooiende helling via een spannend weggetje tussen oude olijfbomen door naar beneden. En onderaan stond daar ineens een verlaten en verwaarloosd boerderijtje. We waren op slag verliefd op de serene sfeer en het geweldige uitzicht.
Twee dagen lang hebben wij er stiekem ‘wild gekampeerd’ om vervolgens vol verwachting met ons bod richting de makelaar te gaan.
We zijn nu 13 jaar verder en de mini-camping Rocca di Sotto is het succes geworden, waar wij lang geleden al van droomden. Het prachtige terrein en het uitzicht op de toppen van het hooggebergte is waar wij voor vielen en gelukkig kunnen hier heel veel anderen van meegenieten.
Maar toch is het gemeentelijke hobbelige toegangsweggetje voor sommige gasten een obstakel en zijn er weer anderen die van zo’n weggetje juist genieten. Dat het weggetje standaard op onze kluslijst staat en regelmatig wordt aangepakt, kan toch niet helemaal voorkomen dat het voor sommige gasten een spannend pad blijft.
En toen was daar ineens B met haar echtgenoot op de camping. Met hun prachtige, maar lage auto hadden ze het hobbelige weggetje getrotseerd, hun tentje opgezet tussen de olijfbomen en omdat hun vervoersmiddel weinig opbergruimte had, werd een kleedje uitgevouwen die als tafel diende. De volgende ochtend liep B met het bestelde ontbijtje van het terras naar hun kleedje onder de olijfboom. De rust, de sfeer en het uitzicht was voor B en haar man voldoende om te genieten van een perfecte vakantiedag.
Bij het vertrek van B en haar man geeft B mij haar visitekaartje en biedt daarbij ook kosteloos haar diensten als grafisch ontwerper aan. “Waarom?” vraag ik. B zegt: “Zomaar, omdat we het deze dagen op Rocca di Sotto zo fijn hebben gehad en ik heel soms mijn diensten aanbied aan iemand die ik het gun”. Ken je dat, dat iemand een gebaar maakt waar je hart een huppeltje van maakt en dat je dat een intens gelukkig gevoel kan geven. Dit was zo zo’n huppeltje.
En zo kwam het dat ik op een mooie ochtend in december langs de prachtige IJssel naar de studio van B reed. Naast het ontwerpen van theaterboekjes, logo’s, spreuken e.a. heeft B ook nog met veel succes een eigen gedichtenbundel uitgebracht. Maar ook stond B te popelen om met onze ‘opdracht’ aan de slag te gaan. Namelijk: hoe kunnen wij het vervelende gevoel tackelen van sommige gasten, die het weggetje naar onze camping te avontuurlijk vinden, zodat ze net als B en haar man van een zorgeloze vakantie op Rocca di Sotto kunnen genieten.
En hier is het dan. Een prachtig bordje die aan het begin van het weggetje op het pleintje komt te hangen en naar Rocca di Sotto verwijst. Want het gaat niet om de weg, maar om de bestemming!
Een unieke ervaring: Beren kijken in Europa
Marsicaanse beer spotten.
De eerste keer toen we met onze campinggasten op zoek gingen naar de Abruzzeze bruine Marsicaanse beer, waar er volgens de kenners nog ongeveer 50 van zijn, was de sfeer ontspannen en een beetje afwachtend. In de schemering trokken we in stilte al wandelend diep het gebergte van het Nationaal Park Abruzzo inde Apennijnen in. De donkere bossen van het Viletta Barrea dal staan vol met zwarte dennen en iets verderop groeien weer enorme beukenbossen.
Onze eerste pauze werd beloond met twee gemzen die soepel over de steile krijtwitte rotsen heen en weer sprongen. Verrekijkers en de enorme camera van onze gids Pietro werden tevoorschijn gehaald en het turen en genieten van al dat natuurpracht kon beginnen. Na een tijdje trokken we weer verder over een steil bergpad.
Natuurervaringen
Op een plateau met om ons heen allemaal bergen settelde wij ons achter een groot donker net die uit de rugzak van Pietro tevoorschijn kwam. Door de gaten van het net leverde het speurwerk geweldige natuurervaringen op. Een vos en een blaffende ree wisselden elkaar af en op het moment dat Pietro net druk bezig was met zijn camera, zag onze campinggast op ongeveer 20 meter afstand een beer rondscharrelen. Het oogcontact onderling zorgde ervoor dat we allemaal snel in de richting van de beer keken, die ondertussen steeds dichterbij zijn maaltje bij elkaar aan het sprokkelen was. Wat geweldig om dit van zo dichtbij mee te mogen maken! Na het schieten van prachtige foto’s vervolgde de beer zijn weg en kon het enthousiasme van de groep niet langer onderdrukt blijven.
Ondertussen zijn wij al vaker met groepjes en een gids op berenexpeditie gegaan. Het is natuurlijk nooit zeker of er een beer, wolf of ander wild gespot wordt, maar de route erheen is al prachtig en als de reis dan ook beloond wordt met zo’n prachtig dier, dan is dit een ervaring om nooit te vergeten.
Ook in 2018 heeft Willeke samen met gasten een beer gespot!
