Marsicaanse beer
De eerste keer toen we met onze campinggasten op zoek gingen naar de Abruzzeze bruine Marsicaanse beer, waar er volgens de kenners nog ongeveer 50 van zijn, was de sfeer ontspannen en een beetje afwachtend. In de schemering trokken we in stilte al wandelend diep het gebergte van het Nationaal Park Abruzzo inde Apennijnen in. De donkere bossen van het Viletta Barrea dal staan vol met zwarte dennen en iets verderop groeien weer enorme beukenbossen.
Onze eerste pauze werd beloond met twee gemzen die soepel over de steile krijtwitte rotsen heen en weer sprongen. Verrekijkers en de enorme camera van onze gids Pietro werden tevoorschijn gehaald en het turen en genieten van al dat natuurpracht kon beginnen. Na een tijdje trokken we weer verder over een steil bergpad.
Natuurervaringen
Op een plateau met om ons heen allemaal bergen settelde wij ons achter een groot donker net die uit de rugzak van Pietro tevoorschijn kwam. Door de gaten van het net leverde het speurwerk geweldige natuurervaringen op. Een vos en een blaffende ree wisselden elkaar af en op het moment dat Pietro net druk bezig was met zijn camera, zag onze campinggast op ongeveer 20 meter afstand een beer rondscharrelen. Het oogcontact onderling zorgde ervoor dat we allemaal snel in de richting van de beer keken, die ondertussen steeds dichterbij zijn maaltje bij elkaar aan het sprokkelen was. Wat geweldig om dit van zo dichtbij mee te mogen maken! Na het schieten van prachtige foto’s vervolgde de beer zijn weg en kon het enthousiasme van de groep niet langer onderdrukt blijven.
Ondertussen zijn wij al vaker met groepjes en een gids op berenexpeditie gegaan. Het is natuurlijk nooit zeker of er een beer, wolf of ander wild gespot wordt, maar de route erheen is al prachtig en als de reis dan ook beloond wordt met zo’n prachtig dier, dan is dit een ervaring om nooit te vergeten.
