Jan van Lienden

Jaren geleden, nadat we al 80 huizen bezocht hadden voor het opzetten van ONZE camping, ontdekten wij het terrein Rocca di Sotto met het boerderijtje en 10 ha land waar het bord ‘vendesi’ (te koop) bij stond. Met ons campertje reden we over een glooiende helling via een spannend weggetje tussen oude olijfbomen door naar beneden. En onderaan stond daar ineens een verlaten en verwaarloosd boerderijtje. We waren op slag verliefd op de serene sfeer en het geweldige uitzicht.

Twee dagen lang hebben wij er stiekem  ‘wild gekampeerd’ om vervolgens vol verwachting met ons bod richting de makelaar te gaan.

We zijn nu 13 jaar verder en de mini-camping Rocca di Sotto is het succes geworden, waar wij lang geleden al van droomden. Het prachtige terrein en het uitzicht op de toppen van het hooggebergte is waar wij voor vielen en gelukkig kunnen hier heel veel anderen van meegenieten.

Maar toch is het gemeentelijke hobbelige toegangsweggetje voor sommige gasten een obstakel en zijn er weer anderen die van zo’n weggetje juist genieten. Dat het weggetje standaard op onze kluslijst staat en regelmatig wordt aangepakt, kan toch niet helemaal voorkomen dat het voor sommige gasten een spannend pad blijft.

En toen was daar ineens B met haar echtgenoot op de camping. Met hun prachtige, maar lage auto hadden ze het hobbelige weggetje getrotseerd, hun tentje opgezet tussen de olijfbomen en omdat hun vervoersmiddel weinig opbergruimte had, werd een kleedje uitgevouwen die als tafel diende. De volgende ochtend liep B met het bestelde ontbijtje van het terras naar hun kleedje onder de olijfboom. De rust, de sfeer en het uitzicht was voor B en haar man voldoende om te genieten van een perfecte vakantiedag.

Bij het vertrek van B en haar man geeft B mij haar visitekaartje en biedt daarbij ook kosteloos haar diensten als grafisch ontwerper aan. “Waarom?” vraag ik. B zegt: “Zomaar, omdat we het deze dagen op Rocca di Sotto zo fijn hebben gehad en ik heel soms mijn diensten aanbied aan iemand die ik het gun”. Ken je dat, dat iemand een gebaar maakt waar je hart een huppeltje van maakt en dat je dat een intens gelukkig gevoel kan geven. Dit was zo zo’n huppeltje.

En zo kwam het dat ik op een mooie ochtend in december langs de prachtige IJssel naar de studio van B reed. Naast het ontwerpen van theaterboekjes, logo’s, spreuken e.a. heeft B ook nog met veel succes een eigen gedichtenbundel uitgebracht. Maar ook stond B te popelen om met onze ‘opdracht’ aan de slag te gaan. Namelijk: hoe kunnen wij het vervelende gevoel tackelen van sommige gasten, die het weggetje naar onze camping te avontuurlijk vinden, zodat ze net als B en haar man van een zorgeloze vakantie op Rocca di Sotto kunnen genieten.

En hier is het dan. Een prachtig bordje die aan het begin van het weggetje op het pleintje komt te hangen en naar Rocca di Sotto verwijst. Want het gaat niet om de weg, maar om de bestemming!